Jak dobrać buty narciArskie? CZ II – Flex

Obraz bogdanripa z Pixabay

Dzisiejsze buty narciarskie są wykonane z tworzym sztucznych. Flex jest parametrem określającym sztywność/elastyczność butów narciarskich, głównie w osi strzałkowej (przód/tył). Odpowiednią wartość tego parametru ustalamy głównie w oparciu o nasz wzrost, wagę, poziom zaawansowania, sposób jazdy…ale również biomechanikę (głównie stawu skokowego). Jeśli chodzi o doświadczonych narciarzy, w grę wchodzą także osobiste preferencje.

Im wyższa wartość Flex tym sztywność skorupy większa i odczujemy większy opór podczas wywierania nacisku goleniami w przód, na język buta. Mówiąc prościej i poglądowo, im niższa wartość tym łatwiej możesz zginać buta w przód. Jednak zaznaczmy wyraźnie, wbrew pewnym utartym przekonaniom…narciarstwo nie polega na gięciu czy łamaniu butów!!! Dlatego sztywność powinieneś dobrać tak, aby but utrzymał Twój napór, ale jednocześnie zachował odpowiednią elastyczność. Zbyt miękki but nie będzie przenosił odpowiednio szybko i mocno na narty impulsòw z Twoich nóg, zbyt sztywny będzie powodował np. bóle piszczeli lub ograniczał ruchomość Twoich stawów.

Co do ogólnej zasady – sztywniejszy but będzie pożądany dla agresywnie jeżdżących lub masywnych osób, natomiast bardziej elastyczny dla początkujących i mniej zaawansowanych, którzy dopiero czy wciąż uczą się prawidłowej postawy narciarskiej i wywierania nacisku na przednią część buta oraz osób lekkich czy narciarzy freestyle.
Należy wspomnieć, iż obecnie buty wykonuje się z różnych materiałów i sztywność skorupy będzie lub nie, zmieniać się w zależności od temperatury! Buty wykonane z PU w sklepie będą elastyczne, a na mrozie sztywne. Dla odmiany te wykonane z Grylamitu już na temperaturę nie są tak wrażliwe.

Jaki zatem flex dla Ciebie? Jeśli nigdy jeszcze nie kupowałeś butów, doświadczony bootfitter lepiej poradzi sobie z tym tematem od Ciebie, bo co gdy jesteś początkujący i teoretycznie but z niższą wartością flex jest bardziej wskazany, ale masz ograniczenia w ruchomości stawu skokowego (uściślając masz ograniczenia w zgięciu grzbietowym stopy, czyli skierowaniu jej w stronę goleni) ? W takim przypadku but o wyższej sztywności może być lepszym wyborem.
Dlaczego? Narciarz, z uwagi na konstrukcję butów, aby stanąć prawidłowo w bucie narciarskim oraz móc jeszcze wywrzeć nacisk na przód buta, w celu dociążenia przedniej części nart, potrzebuje przynajmniej zakresu 12-15 stopni ruchu w zgięciu grzbietowym stopy. Zatem osoba z ograniczeniem nie będzie mogła zapracować podudziem na buta, bez uniesienia pięty i zbyt dużego obciążenia przodostopia. To często skutkuje skurczami łydek i/lub bólem przedniej części stopy. Wówczas właśnie sztywniejszy but z bardziej wypionizowaną cholewką lub większym kątem bootboardu będzie pomocny.